Ο Κώστας Γεωργάκης, 22 χρονώ παλικάρι από την Κέρκυρα,
αυτοπυρπολήθηκε στις 3 τα χαράματα στις 18 Σεπτεμβρίου 1972 μπροστά στο κτίριο των
δικαστηρίων της Γένοβας ως ύστατη πράξη διαμαρτυρίας. Ήταν μέλος της ΕΔΗΝ, της Νεολαίας
της Ενώσεως Κέντρου
Έγραψε ένα γράμμα στον
πατέρα του και μετά πήγε με το 500ρι φίατ του, που είχε κολλημένη τη φωτογραφία
του Ανδρέα Παπανδρέου, λούστηκε με βενζίνη και άναψε το σπίρτο. Οι
οδοκαθαριστές που προσπάθησαν να τον βοηθήσουν τον άκουγαν να φωνάζει: «Ζήτω η ελεύθερη
Ελλάδα!».
Οδηγήθηκε συνειδητά στην
αυτοπυρπόληση, στην έσχατη αυτή μορφή διαμαρτυρίας για να διασώσει την αξιοπρέπεια
σε ατομικό, εθνικό και πανανθρώπινο επίπεδο. Αυτήν που είχε κατακουρελιαστεί
από τα έργα και τις ημέρες της περιβόητης Χούντας.
Το γράμμα στον πατέρα
του ανέφερε: … Ο γυιός σου δεν είναι ήρωας. Είναι ένας
άνθρωπος σαν όλους τους ανθρώπους ίσως με περισσότερο φόβο. Φίλησε το χώμα της
πατρίδας για μένα. Μετά από τρία χρόνια καταπίεσης, δεν αντέχω άλλο. Δεν θέλω
εσείς να διατρέξετε κανένα κίνδυνο εξαιτίας των δικών μου πράξεων. Αλλά εγώ δεν
μπορώ ούτε παρά να σκέπτομαι και να ενεργώ σαν ελεύθερο άτομο Σου γράφω
στα ιταλικά για να προκαλέσω αμέσως το ενδιαφέρον όλων για το πρόβλημά μας. Ζήτω η
Δημοκρατία, Κάτω η Τυραννία. Η πατρίδα μας που γέννησε την ελευθερία θα εκμηδενίση
τους τυράννους...
Η πράξη του θύμισε στα διεθνή μέσα ενημέρωσης ότι στην Ελλάδα, στη
χώρα που γεννήθηκε ο πολιτισμός, έννοιες όπως Ηθική, Δίκαιον, Δημοκρατία
κάποιοι επίορκοι αξιωματικοί, πράκτορες της CIA, κρατούσαν το λαό της σκλαβωμένο.
Αυτά που συνέβαιναν στην πατρίδα μας δεν τα άντεχε. Γι’ αυτό μπήκε στον αγώνα και είχε
την τόλμη να καταγγείλει σε συνέντευξη του ότι είχαν παρεισφρήσει στους φοιτητές χαφιέδες
της χούντας, δίνοντας τα αρχικά των ονομάτων τους και τα χρήματα που έπαιρναν
από το ελληνικό προξενείο στην Ιταλία!
Οι οδοκαθαριστές, αυτόπτες μάρτυρες έτρεξαν να τον σώσουν.
Όμως εκείνος απομακρυνόταν φωνάζοντας «Ζήτω η Ελεύθερη Ελλάδα!». Δεν
ήθελε να σωθεί, ήθελε ο δικός του χαμός να φέρει κάποιο αποτέλεσμα.
9
ώρες μετά υπέκυψε. Η
νοσοκόμα που τον περιέθαλπε ανέφερε πως το μόνο που έλεγε αυτές τις ώρες
ήταν «Το
έκανα για την Ελλάδα μου…»
Ο κ. Σηφουνάκης, το 2000, παρακίνησε κι άλλους συναδέλφους του υπουργούς και
μαζί με Ιταλούς πολιτικούς, ξενύχτησε η Γένοβα σε μια εκδήλωση στη
μνήμη του.
Δεν γνωρίζω βέβαια αν στην
εκδήλωση παραβρέθηκαν και οι χαφιέδες… αγνοώ αν ερευνήθηκαν ποτέ τα ονόματα, αν
έκαναν τίποτε οι συμφοιτητές του όταν ανέλαβαν την διακυβέρνηση του τόπου… Αν
ζήτησαν από τον κ. Φωτήλα, τον τότε Πρόξενο στη Γένοβα, τα στοιχεία…
Από την τελευταία επιστολή
του Κώστα Γεωργάκη σε φίλο του: «Θυμάμαι μια φορά, εδώ και τρία χρόνια, προτού
φύγω από Κέρκυρα με φώναξε ο τότε διοικητής να μου κάνει συστάσεις...
Προσποιήθηκα ότι υπάκουα κι ήταν η πρώτη φορά που ένοιωσα αηδία για τον εαυτό
μου…»
Ο Κώστας Γεωργάκης είχε
συνειδησιακό πρόβλημα επειδή υπάκουε σε συστάσεις κάποιου διοικητή στην εποχή της
χούντας… κι έφτασε στο σημείο να αυτοπυρποληθεί μη αντέχοντας την κατάντια του
τόπου του και τις απειλές που εξακόντιζαν οι χαφιέδες του δικτατορικού
καθεστώτος στους φοιτητές και στο λαό μας… φωνάζοντας : «Το κάνω για την Ελλάδα
μου!».
Πώς μπορεί να έχουν συνειδησιακό πρόβλημα τα άτομα που το μόνο που τους έχει ζητηθεί είναι πριν ψηφίσουν να
έχουν μπει στη διαδικασία να ψάξουν και να ερευνήσουν εξονυχιστικά την κάθε
λέξη οποιουδήποτε Πολυνομοσχεδίου, Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης, Μνημονίου…;
Πώς μπορεί να έχουν συνειδησιακό πρόβλημα τα άτομα που τους έχει ανατεθεί το καθήκον της μελέτης, της έρευνας και της επιλογής διά της ψήφου τους όσων συνάδουν με το
συμφέρον της χώρας (εθνική κυριαρχία, ανεξαρτησία, προστασία του περιβάλλοντος,
χρήση ασφαλή των πόρων του πλούτου της για την ευμάρεια, σταθερότητα, ανάπτυξη,
εξασφάλιση των συνόρων του τόπου) και την αξιοπρεπή διαβίωση ενός λαού (τροφή,
κατοικία, υγεία, γνώση, ισονομία, εργασία, ελευθερία έκφρασης);
Πώς μπορούν να μπαίνουν σε τέτοιου είδους "συνειδησιακά προβλήματα" - ή να μην έχουν κανένα απολύτως πρόβλημα - όταν κάποιοι από αυτούς ήταν συμφοιτητές του Κώστα Γεωργάκη, έχουν την ίδια εθνικότητα με τον Σπύρο Μουστακλή, τον Αλέκο Παναγούλη, τον Μαρίνο Αντύπα και τόσους μα τόσους άλλους σύγχρονους ήρωες και Έλληνες με ανάστημα, με αίσθημα δικαίου και αγωνιστικότητας για το καλό του τόπου τους και όσων βρίσκονται πάνω σ' αυτό το χώμα;
Σ' ευχαριστώ, Κώστα Γεωργάκη, που για αρκετούς από εμάς αποτελείς παράδειγμα προς μίμηση. Δεν ξέρω αν θα φτάσω στο σημείο να αυτοπυρποληθώ μπας και γυρίσει έστω και λίγο ο τροχός, αλλά σίγουρα η ύπαρξη η δική σου, του Μουστακλή, του Παναγούλη, του Αντύπα και χιλιάδων άλλων με κάνουν να νιώθω περήφανη που είμαι Ελληνίδα.
Αν δεν υπήρχατε εσείς και είχα σαν ομόεθνούς μου μόνο τους εκπροσώπους του σημερινού πολιτικού τοπίου μας, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα είχα τινάξει τα μυαλά μου στον αέρα!
Και για να μην ξεχνάμε:
Υ.Γ. Η παρούσα
ανάρτηση συντάχθηκε και δημοσιεύεται τηρώντας τα άρθρα του Ελληνικού Συντάγματος : 1 παρ. 3 Όλες οι
εξουσίες πηγάζουν από το Λαό και υπάρχουν υπέρ αυτού...19 παρ 1 Ἐκαστος έχει το δικαίωμα ελευθερίας του λόγου και της καθ' οιονδήποτε τρόπον εκφράσεως.
19 παρ 2. Το δικαίωμα τούτου περιλαμβάνει την ελευθερίαν της γνώμης, της λήψεως και και μεταδόσεων πληροφοριών και ιδεών άνευ ΕΠΕΜΒΑΣΕΩΣ οιασδήποτε ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΑΡΧΗΣ και ανεξαρτήτως συνόρων.
22 παρ.1 Η εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Κράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών για την ηθική και υλική εξύψωσή τους!
25 παρ.4 Το Κράτος αξιώνει από όλους τους πολίτες την εκπλήρωση του χρέους της κοινωνικής και εθνικής αλληλεγγύης.
52 Η ελεύθερη και ανόθευτη εκδήλωση της λαϊκής θέλησης (...) τελεί υπό την εγγύηση όλων των λειτουργών της Πολιτείας, που έχουν υποχρέωση να τη διασφαλίζουν σε κάθε περίπτωση.
120 παρ.2 Ο σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό (!)...αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων
120 παρ.4 Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.
59 παρ. 1 Οι βουλευτές (...) δίνουν (...) τον ακόλουθο Όρκο: “Ορκίζομαι (...) να υπακούω στο Σύνταγμα και τους νόμους και να εκπληρώνω ευσυνείδητα τα καθήκοντά μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου