Πρωινές εγκεφαλικές διεργασίες...

Με Βροχή, αγέρι και κρύο με υποδέχτηκε η σημερινή ημέρα. 
Ιδανικές συνθήκες για να ελαττώσω τον καθημερινό ρυθμό της ζωής μου. 
Ιδανικές συνθήκες για να επιτραπεί στα κελιά του μυαλού μου ν' ανοίξουν την πόρτα και να ξεχυθούν στον περίβολο.
Ξεχύθηκαν λοιπόν και βρήκαν τον δρόμο τους ως αυτόν τον χώρο:
-Χτες, ο ουρανός ήταν γαλανός και γελαστός μέχρι το πέρασμα των "γνωστών" εναέριων εισβολέων που τον διέσχισαν αφήνοντας τις λευκές ουρές τους μετατράποντάς τον στο "γνωστό" θολό ασημόγκριζο ομοιογενές νέφος...
- Τα ΜΜΕ δεν χορταίνουν να μας βομβαρδίζουν με τις εικόνες απ'τις ταραχές στην Τυνησία, την Αλγερία, την Αίγυπτο. Τυχαίο; Δεν νομίζω.
Παραείναι αυθόρμητη η ανάφλεξη για να την δεχτώ σαν φυσικό φαινόμενο της καταπίεσης, της απελπισίας των κατοίκων αυτών των χωρών έτσι όπως βουλιάζουν στην οικονομική--και όχι μόνο--καταστροφή. Πιότερο σαν υποκινούμενες μου μοιάζουν... Τους λόγους ίσως να τους δει το φως της δημοσιότητας μετά από πενήντα χρόνια...
- Το σχόλιο του τύπου "βλέπεις παντού συνωμοσίες..." μάλλον θα το χαρακτήριζα αδόκιμο. Η όλη εικόνα είναι σαν κάποιος (ή κάποιοι) να παίρνουν αποφάσεις κοιτάζοντας έναν χάρτη...
- Μετά τα ακραία καιρικά φαινόμενα και τις πλημμύρες ήρθε και η έκρηξη του ηφαίστειου στην Ιαπωνία.
- Στην Αφρική εξακολουθουν να πεθαίνουν παιδια απ' την πείνα κάθε λεπτό που εγώ απολαμβάνω την άνεση του καναπέ μου...
- Στην επιφάνεια του πλανήτη εξακολουθούν να υπάρχουν συνάνθρωποί μου που δεν απολαμβάνουν των ελάχιστων αγαθών (ασφαλής και τηρούσα τους κανόνες υγιεινής κατοικία, πλήρη γεύματα και νερό, πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη, δυνατότητα να μορφωθούν, αξιοπρεπείς και ανθρώπινοι όροι επαγγελματικής απασχόλησης) την ώρα που εγώ απολαμβάνω το καφεδάκι μου ατενίζοντας απ' το παράθυρο τα οργισμένα κύματα του Κορινθιακού.
- Αρκούν τα 22 ευρώ που στέλνω κάθε μήνα, μέσω Actionaid, για τον μικρό Vicken για να ησυχάζει η συνείδησή μου;
- Αρκεί η απόρριψη του καταναλωτικού μοντέλου που ακολουθώ, ή η προσπάθειά να στηρίξω τα μικρομάγαζα για να μειώσει τις ενοχές μου επειδή παρά τους αγώνες, τις απεργίες, τη συμμετοχή στις πορείες, το χαμόγελο και την αισιοδοξια που με διακατέχει, δεν κατάφερα να βάλω το λιθαράκι σ' έναν καλύτερο κόσμο;