Ευχολόγια-Ευχαριστίες

Έρρωσθε κι ευδαιμονείτε!!!
Ευχαριστώ φίλους και συμπορευτές για την επίσκεψη στο καταφύγιό μου. Συμβουλές, παραινέσεις, οδηγίες ευπρόσδεκτες.
Η μόνη αποδεκτή πίστη εδώ: "Η ακλόνητη πίστη μας σε μία πεποίθηση δημιουργεί ένα μοντέλο του κόσμου το οποίο μας προκαλεί νοητική δυσλειτουργία" (Mark Joyner). .
Παράκληση : οι απόψεις που θα μοιραστείτε εδώ οφείλουν ν' αντέχουν στην ευθύνη της γλωσσικής μας κληρονομιάς (: Λέξεις που ασεβούν πάνω σ' αυτήν την κληρονομιά είναι μη αποδεκτές). Η γλώσσα μας παρέχει τη δυνατότητα έκφρασης διαθέσεων και συναισθημάτων οπότε θεωρώ θλιβερή ένδεια τη χρήση κακόηχων και μονότονων εκφράσεων. Δείτε το σαν μια προσωπική πρόκληση!

Η κυκλοφορία εδώ είναι ελεύθερη σε όσους ατενίζουν τον εαυτό τους και τους άλλους στα μάτια. Απαγορεύεται η είσοδος σε οσφυοκάμπτες, διαθέτοντες μυαλό δομημένο σε κουτιά-κελιά, απόλυτους. Καλοδεχούμενοι οι σεβόμενοι τον εαυτό τους (δηλ. οι χαμογελώντες από το βάθους καρδίας, νόησης, οι καλοδιάθετοι μέρα-νύχτα, οι διαθέτοντες το δάκρυ το λυτρωτικό, το γέλιο και ουχί το γελοίο. Οι σεβόμενοι ζώα, φυτά, γήινους, εξωγήινους, το κρύο, τη ζέστη, τη βροχή, το χιόνι, τη θάλασσα, το βουνό, τον κόκκο της άμμου.
Αν, όλως τυχαίως, έχετε και μια παθιασμένη σχέση με τα βιβλία θα περάσουμε καταπληκτικά!

Αναγνώστες

Παρασκευή 12 Μαρτίου 2010

Κάλλιο αργά...

Δεν είναι ότι απείχα από τις εξελίξεις. Είναι που είμαι γιαγιά και δεν κατέχω τις τεχνολογίες.
Οπότε δεν τα κατάφερνα να μπω στο blog μου γιατί με πήγαινε σε άλλη ιστοσελίδα. Παρακαλώντας γνώστες
όπως ο Anemos, που τον ευχαριστώ θερμά, και σβήνοντας κάποια gagdets νάμαι πάλι!
Τι να πρωτογράψω τώρα; Για την χαρά που έκανα επειδή ο κύριος Ομπάμα μου επιτρέπει να επισκεφθώ τη χώρα του χωρίς βίζα; Λες και το κύριο μέλημά μου ήταν αυτό! Όταν για να ταξιδέψω από Αθήνα Αλεξανδρούπολη πρέπει να μου πετάξουν την λίμα των νυχιών στον κάδο απορριμάτων ή να κάνουμε παζάρι για το σιρόπι που κουβαλούσα για τον βήχα αν θα μου το πετάξουν και αυτό!
Για τα μέτρα που μετά από τόσους μήνες αποφάσισε η Κυβέρνηση και τα άκουγα μη ξέροντας αν πρέπει να γελάσω, να θυμώσω ή να κλάψω γι' άλλη μια φορά; Όχι για τα μέτρα αλλά για την αξιολόγηση της νοημοσύνης μας. Ακόμη και τον πιο αμόρφωτο (εννοώ οποιονδήποτε βγήκε στο κουρμπέτι της ζωής χωρίς να έχει ξοδεύει τα χρήματα της οικογένειάς του για να πάει να σπουδάσει σε κάποια βαρύγδουπα πανεπιστήμια) θα έπαιρνε καλύτερα μέτρα που θα έφερναν στα ταμεία του κράτους περισσότερα έσοδα.
Και επειδή βγαίνουν οι εκπρόσωποι του ΣΕΒ και των μικροεπιχειρηματιών έτοιμοι να διαβεβαιώσουν τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα ότι δεν σκέφτονται να τους κόψουν τον 14ο μισθό (και να υπονοούν ότι λόγω κρίσεως είναι αποφασισμένοι να στερήσουν όλους τους μισθούς από ένα μεγάλο μέρος των εργαζομένων τους απολύοντάς τους) έχω μια πρόταση έτσι ώστε να πάψει πια αυτό το καλοστημένο διαίρει και βασίλευε:
Οι δημόσιοι υπάλληλοι να μπουν μπροστά και να δηλώσουν ότι δεν πρόκειται να δεχτούν οποιαδήποτε μεταβολή στους μισθούς και στο εργασιακό καθεστώς των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα.
Δεν είναι αργά παιδιά! Ας πάψουμε να κοιτάμε ο καθένας την βόλεψή του. Αφού οι συνδικαλιστές έχουν μετακομίσει σε έναν άλλον πλανήτη ας τους στείλουμε εμείς το μήνυμα. Έξω από κόμματα και ιδεολογίες! Ας αρχίσουμε τις δικές μας μεμονωμένες μικρές μάχες. Αγορά μόνο ελληνικών προϊόντων και μάλιστα από μικρά μαγαζάκια, στήριξη των προϊόντων που παράγονται ακόμα από συνεταιρισμούς, να χαμογελάμε στον κάθε συνάνθρωπο που βλέπουμε μπροστά μας, η εφημερίδα στο http://agapimena-blogs.blogspot.com/ να έχει μια γωνιά για προσφορά και ζήτηση, να ψαχτεί το θέμα της τράπεζας των φτωχών που ήδη λειτουργεί σε αρκετά μέρη του κόσμου. Να απαιτήσουμε όσοι πληρωνόμαστε μέσω τραπεζών να μεταφερθούν οι λογαριασμοί μας σε αυτήν. Να πιέσουμε τις ομοσπονδίες μας για να μεταφέρουν τους λογαριασμούς τους εκεί απ' την ώρα που θα βρούμε τον τρόποι να λειτουργήσει και εδώ. Είναι πολλά αυτά που θέλω να γράψω... Κι ελπίζω το blog μου να συνεχίσει να είναι βατό ακόμη και σε μένα. Μην επιτρέπεται σε κανέναν να σας πτοεί! Ψηλά το κεφάλι και χαμόγελο. Θα το παλέψουμε όλοι μαζί. Με κάθε τρόπο.




3 σχόλια:

to alataki είπε...

Tα συγχαρητήριά μου...

Aνεμος είπε...

καλη συνεχεια εκατη συνεχισε με τον καφτερο σου λογο να γραφεις

marianaonice είπε...

Μην επιτρέπεται σε κανέναν να σας πτοεί! Ψηλά το κεφάλι και χαμόγελο. Θα το παλέψουμε όλοι μαζί. Με κάθε τρόπο...

Υπέροχη προτροπή από μια γιαγιά που ξέρει τι θα πει ζωή και τι αξίζει σ' αυτήν!!
Καλή συνέχεια Εκάτη!!
:))