Νάτος κι ο Φλεβάρης.
Λίγο παγωμενος, λίγο σκοτεινός... αλλά ο ουρανός παίζει με το άσπρο και το μπλε με καταπληκτική διάθεση για περισυλλογή.
Έτσι δεν μπόρεσα να μην μπω στον πειρασμό να δανειστώ τους στίχους από ένα ποίημα της Κατερίνας Κατράκη (το είδα στα "ταξίδια ψυχής μ' ένα βιβλίο" από το facebooκ και την σελίδα που με παρέπεμψε):
"Αφέσου στη ζωή.
Μέχρι να βρεις το πώς θα ζήσεις
θα ’χεις ξεχάσει το γιατί".
Καταπληκτικό δεν βρίσκετε;
Λίγο παγωμενος, λίγο σκοτεινός... αλλά ο ουρανός παίζει με το άσπρο και το μπλε με καταπληκτική διάθεση για περισυλλογή.
Έτσι δεν μπόρεσα να μην μπω στον πειρασμό να δανειστώ τους στίχους από ένα ποίημα της Κατερίνας Κατράκη (το είδα στα "ταξίδια ψυχής μ' ένα βιβλίο" από το facebooκ και την σελίδα που με παρέπεμψε):
"Αφέσου στη ζωή.
Μέχρι να βρεις το πώς θα ζήσεις
θα ’χεις ξεχάσει το γιατί".
Καταπληκτικό δεν βρίσκετε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου