Εδώ είμαστε! Και μη κιοτέψει ωρέ κανείς!
Είμαστε δω ... Άνθρωποι, κομμάτια αναπόσπαστα αυτής της πλάσης και του σύμπαντος! Και τα μικρότερα κομμάτια μας, αυτά που συνθέτουν τη μορφή και τη συμπύκνωσή μας, φτιαχτήκανε από τα ίδια υλικά που στηθήκανε τ' αστέρια!
Κιοτεύουν ωρέ τ' αστέρια σε απειλές κι εκβιασμούς;
Αρματωθείτε τη χαρά μιας και φτάσανε οι εποχές οι ζόρικες!
Τι να τους κάνεις τους καιρούς τους αργοκίνητους κι απιπέρωτους;
Αρματωθείτε την επίγνωση μιας και ο άνθρωπος,
ο Έλληνας (μα κι όποιος την ιστορία του στους ώμους κουβαλάει),
η ζωή και το ανάσασμα
δε ροβόλησε
των αιώνων τα μονοπάτια
σκύβοντας και μετρώντας ζωγραφιές
καμωμένες σε χαρτιά,
που τού μήνυσαν κάποιοι άγνωστοι
πως τάχα τούτα έχουν αξία
πιότερη
απ' τη γνώση, το χαμόγελο, το άγγιγμα
στον ώμο και στα τρίσβαθα κάθε συνοδοιπόρου!
Αρματωθείτε ωρέ,
πέστε τους το μαντάτο:
το χρήμα τους θε να χαθεί,
μα ο άνθρωπος εδώ θα μείνει!
Γιατί το χρήμα πάντα δικό τους ήτανε,
μόνο αυτό είχαν οι δύσμοιροι για ν' αγοράζουν
τον κόπο και τον ιδρώτα μας,
τις ελπίδες και τα ονείρατά μας!
Και τώρα αποφασίσαμε πως είναι ανάξια η πλερωμή!
Για όλα τα σπουδαία μας, σε κάποιες ζωγραφιές
ν' αρκούμαστε, που 'ναι και χιλιοτυπωμένες!
Κι αν ήταν ν' ανταλλάξουμε ονείρατα, ελπίδες,
ιδρώτα μα και κάματο μ' ένα χαρτί μονάχα
αυτό θα ήτανε μια ζωγραφιά από παιδιά
φτιαγμένη που κάρφωσαν το βλέμμα τους
πάνω στα προσωπά μας θωρώντας μας
σα νάμαστε θεοί και μέγιστοι προστάτες!
Και μόνο επειδή αυτά έτσι πιστεύουνε,
τους πρέπει τέτοιοι να γενούμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου